วันอาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ความฝันปีหน้า

ยัง



ปีนี้ได้ไปดอยอินทนนท์ ไม่ได้ตั้งใจจิงๆว่าอยากที่จะได้แต่สุดท้ายก็ได้ไปด้วยความราบรื่นและความรุ้สึกดีๆกลับมาแต่ความฝันจริงๆที่อยากจะไปให้ได้ด้วยความสุขจริงๆก็ยังเป็นที่เชียงดาวอยู่อะนะ อยากไปจริงๆ




ปีใหม่ๆ เย้ๆ

1เดือนที่ไม่ได้เขียนที่นี่อะไรหลายอย่างก็ยังเหมือนเดิมหลายอย่างก็เปลี่ยนไปที่ว่าเหมือนเดิมคงจะเป็นเวลาก็ยังทำงานจันถึงศุกร์หยุดเสาร์ทิดเหมือนเดิมอะไรๆก็เหมือนเดิมที่เปลี่ยนคือความคิดมั้งอะไรหลายๆอย่างเช่น การทำงานอสพ.ช่วงที่ผ่านมาไม่ใช่แค่การนั่งทำงานบนโต๊ะเหมือนเดือนแรกๆอีกแต่เป็นการหาเรื่องลงพื้นที่หาเรื่องไปเที่ยวไรเรื่อยเปื่อยทำให้ดูเหมือนมีงานทั้งที่ไม่มีอะไรเท่าไหร่กำลังคิดว่าที่เราทำมันเกิดประโยชน์อะไรขึ้นกับใครรึปล่าวนะเหมือนทำไปวันๆจริงๆไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลยนี่ก็ผ่านมา3เดือนแล้วแต่ก็งงๆทำอะไรไปเรื่อยอยู่เลยเอาเถอะก็ทำกันไปเริ่มปี54ก็ค่อยหาทางไปทำอย่างอื่นอันดับแรกต้องสอบบรรจุเข้าอะไรก็ยังไม่รุ้ที่มันน่าจะดีกว่านี่พยายามหมั่นหาที่สอบดูในปีหน้าสู้ๆๆ ครอบครัวก็เรื่อยๆชีวิตมันก็โตขึ้นตามวันเวลาเหมือนกันทุกคนแก่ลงมีเวลาน้อยลงที่จะอยู่ด้วยกันแต่เราก็พยายามนะทำทุกอย่างให้บ้านหลังนี่ไม่ทำให้ใครทุกข์ใจทำอะไรทุกอย่างที่คิดว่าดีหวังว่ามันจะดีล่ะนะรักแม่รักตารักพ่อรักน้าใช้เวลาของเราให้ดีที่สุดในแต่ละวัน ด้านของฝ้ายมันก็ต้องด้านความรักสินะฮ่าๆไม่รุ้เหมือนกันรุ้สึกว่า2-3เดือนที่ผ่านมาเรากับฝ้ายจะรักกันมากขึ้น(รึปล่าว)เพราะไม่ได้เจอกัรเกือบทุกวันเหมือนเมื่อก่อนแต่กลับเจอกันแค่ศุกร์เย็นวันเสาแก็วันอาทิตนี่คือปกติเกือบทุกอาทิดต้องเป็นแบบนี่ขับน้องเวฟน้ำตาลเข้าในเมืองวันศุกร์เย็นเที่ยวกินอยู่ด้วยกันจนวันอาทิดเย็นขับน้องเวฟกลับบ้านดอยสะเก็ดก็เลยรู้สึกว่าเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมันมีค่านะเราก็พยายามสร้างความทรงจำดีๆให้เกิดกับฝ้ายเวลาอยู่ด้วยกันทำได้ดีบ้างไม่ดีบ้างแต่ก็ตั้งใจทำนะอยากให้ฝ้ายมีความสุขเวลาอยู่ด้วยกันเพราะฝ้ายให้อะไรหลายๆอย่างกับเรามากมายทั้งที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามทั้งกำลังใจความคิดจุดมุ่งหวังต่างๆก็ล้วนมาจากฝ้ายที่ทำให้เราเดินต่อไปข้างหน้าพร้อมกันมันดูยิ่งใหญ่นะแต่ก็รุ้สึกอย่างนั้นจริงๆเฮ้อ ปีหน้านิจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเราบ้างไม่รุ้ปีที่ผ่านมามันเป็นความเปลี่ยนแปลงเบาเบาที่เกิดขึ้นกับชีวิตทั้งที่คิดว่ามันจะมากกว่านี้แต่เราก็ผ่านมันมาได้ด้วยกำลังใจจากแม่จากครอบครัวที่สำคัญความฝันที่มีให้กับฝ้ายมันก็เลยทำให้ผ่านเรื่องราวทุกอย่างมาได้ด้วยความราบรื่นหวังนะหวังว่าปีหน้าเราจะเดินไปได้ด้วยความมั่นคงต้องมีสิ่งที่ดีๆเกิดขึ้นในชีวิตแน่ๆต้องมีทางที่เราคิดไว้ในอยากที่จะไปรอเราอยู่โชคดีเหลือเกินชีวิตนี่. .

ปล. อากาศก็หนาวๆร้อนๆมาสามสี่วันนี่ก็กลับมาหนาวสุดๆอีกละเฮ้ออหนาวแบบนี่ขี้เกียจทำงานง่ะ T^T