สิ้นเดือนมีนา

ในที่สุดเดือนแห่งทุกสิ่งทุกอย่างก็จะผ่านไปแล้วตลอด1เดือนที่ผ่านมามีเรื่องราวมากมายจริงๆเป็นเดือนที่ทั้งมีความสุขมีความทุกข์มีการเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างได้เจออะไรใหม่ๆได้มีเรื่องราวมากมายเริ่มต้นที่การได้เจอไอ่อาร์ทดีใจที่ได้เจอมันนะเป็นเพื่อนคนที่เรารู้สึกเออมันพอดีว่ะมีเพื่อนแบบนี้แล้วมีความสุขแล้วก็เรื่องไปรับปริญญาทีแรกกะว่าฝ้ายจะไปด้วยก็เตรียมไปสนุกเต็มที่เลยแต่พอฝ้ายได้ไปสอบปริ้นวันที่29วันเดียวกับที่เรารับปริญญาเลยก้อเลยไม่ได้ไปทุกอย่างเปลี่ยนหมดจากที่คิดว่าไปพิดโลกจะสนุกมีเรื่องดีๆมากมายกลับกลายเป็นธรรดาไปมันเฉยๆมากเลยไปคราวนี่ไปกับตาและแม่ไม่ใช่ไม่ดีนะแต่อยากไปกับฝ้ายมากกว่าพอฝ้ายไม่ได้ไปมันก็เลยเหงาๆแอบเศร้านิดๆประกอบกับอากาศแปรปรวนฝนตกตั้งแต่วันที่ไปพึ่งมาไม่ตกวันกลับนี่เองก็กลายเป็นบรรยากาศที่ยิ่งอยากอยู่กับฝ้ายมากเข้าไปใหญ่แต่สุดท้ายก็ผ่านมันไปได้หลังจากไปซ้อมรับรวมที่ไปรับก็เกือบสองอาทิตย์เป็นเวลาที่ดีช่วงหนึ่งนะได้เจอเพื่อนมหาลัยได้เจออาร์ทได้ทำอะไรหลายๆอย่างและก็มีเรื่องที่เสียใจเหมือนกันก็อย่างที่วันที่ถ่ายรูปมหาลัยเราก็ไม่ได้ถ่ายรูปกับฝ้ายเยอะๆเลยถ่ายแค่สองรูปเท่านั้นที่เป้นรูปคู่นอกนั้นถ่ายกับคนอื่นหมดเลยทั้งๆที่ฝ้ายตะลอนๆไปกับเราทั้งวันพอย้อนกลับมาคิดเสียใจมากมันเป็นความผิดจริงของชีวิตเราที่ไม่รุ้ว่าจะแก้ไขได้ยังไงและก็เรื่องที่ต้องกลับมาทำงานอีกขี้เกียจมากไม่ได้คิดถึงเรื่อง อสพ. นานมากพอกลับมาทำอีกก็ขี้เกียจจิงๆก้ายมากและเรื่องที่สำคัญที่สุดสำหรับเราเลยนะจริงๆสำคัญจริงๆคือเรื่องห้องใน700ปีที่ต้องย้ายออกมันเป็นเรื่องที่ใหญ่นะใหญ่มากมันเป็นอะไรที่บอกไคไม่ถูกมันรู้สึกอยู่ข้างในคือตอนนี่แม่ขนของอะไรมาเกือบหมดแล้วเหลือแต่ของของเราที่ยังอยู่ที่บอกว่าเรื่องใหญ่ก็คือถ้าออกจริงๆชีวิตของเรามันจะเปลี่ยนไปเยอะเลยต่อไถ้มาในเมืองก็ไม่มีที่นอนแล้วจะทำยังไง700ปีห้อง1603เป็นห้องที่มีความทรงจำดีๆมากมายมีเรื่องราวอะไรหลายอย่างที่มันทำให้เรามีความสุขมากเพราะฝ้ายเพราะเป้นที่ที่เรากับฝ้ายอยู่ด้วยกันฝ้ายชอบมานอนกับเราวันศุกเสาร์ตลอดเราก็มีความสุขมากไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี่แล้วก็สุดท้ายก็กลับมานอนที่ห้อง700ปีแต่ถ้าต่อไปไม่มีห้อง1603ล่ะเราจะไปอยู่ที่ไหนกับฝ้ายแค่คิดก็เสียใจมากๆแล้วเราอยู่กับมันมาตั้งแต่ม.4ม.5นานมากเลยนะพอมาถึงตอนนี่พอมาคิดว่าจะต้องจากกันมันก็เหมือนเสียอะไรที่สำคัญๆไปเศร้าอ่ะแต่ชีวิตก้อต้องเดินต่อไปยังไงก็ต้องสู้เก็บห้องนี่ไว้ให้ได้สู้ๆๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ

หนาว หนาว ฝนตก ฝนตก

วันนี่โดดงานมาอู้อยู่บ้าน ตอนนี่มีความสุขมากมีความสุขกับสภาพอากาศไม่ได้มีความสุขกับเรื่องอื่นเลยอากาศเย็นมากหนาวมากเลยฝนตกมาสอง-สามวันแล้วตกทั้งวันจิงๆเลยตกแบบเรื่อยๆปรอยๆมีความสุขอ่ะชอบมากชอบฝนตกมากอากาศแบบนี่เป็นอากาศที่ทำอะไรห็มีความสุขจริงๆมองไปข้างนอกเห็นฝนตกฉ่ำๆหูได้ยินเสียงฝนกระทบหลังคาผิวหนังได้ความรู้สึกเย็นๆเปียกๆของฝนหัวใจมีความสุขเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจริงๆกับฝนตกเฮ้ออออยากนอนอย่างเดียวเลยไม่ทำอะไรเลยอาทิตย์หน้าแล้วก็จะเข้าสู่ช่วงเวลารับปริญญาอาทิตย์หน้าซ้อมทั้งอาทิดไปรับพิดโลกวันที่29กลับมา30ไปทำงาน31ฮ่าๆวางแผนไว้เรียบร้อยหวังว่าคงผ่านไปได้อย่างราบรื่นนะบรึ๊ย ๆๆ พิมไปหนาวไปฝนตกไปซู๊ดยอดดด ด ดด

ป..ล อาทิดที่แล้วญี่ปุ่นมีแผ่นดินไหวมีซึนามิตั้งแต่เราเกิดมารู้สึกว่าครั้งนี่มันน่ากลัวจริงทำให้เราคิดว่าตัวเราเองมันเล็กจริงๆแค่น้ำทะเลแค่นี่ยังทำให้เกิดเรื่องขนาดนี่น่ากลัวจริงๆไม่พอโรงงานไฟฟ้านิวเคลียระเบิดอีกเอาเข้าไปชีวิตมนุษย์ลำบากจริงๆถ้าโลกจะแตกแบบในหนังก็คงจะดีเราอยากรู้ว่าถ้าถึงวันนั้นจริงๆจะทำยังไงดี