พัฒนากร กำแพงเพชร (ต่อ)

กลับมาบ้านอาทิตนี่รู้สึกมีความสุขมากสุขจนไม่อยากกลับไปทำงานแล้วทำไงดีมาเชียงใหม่มีบ้าน มีพ่อแม่ มีน้องหมา มีน้องฝ้าย มีเชียงใหม่ที่อื่นๆไม่มี อีกอย่างเวลาอยู่เชียงใหม่เรารู้สึกสบายใจปกติเราคงรุ้สึกอย่างนี้อยู่แล้วแต่พอไม่ได้อยู่จริงๆกลับเข้าใจมันทรมานนะ อยากยู่เชียงใหม่จริงๆเว๊ย ย

พัฒนากร กำแพงเพชร

วันจันทรืนี่จะได้ไปรายงานตังที่จัหวัดดำแพงเพชรแล้วตรงจริงๆมากคือไม่อยากไปไม่อยากไปไหนจากเชียงใหม่ไม่อยากจากบ้านจากพ่อจากแม่จากฝ้ายจากคอมแต่มันเป็นไปแล้วเวลาก็ผ่านไปตลอดเวลาเราก็ต้องยอมทำตามกฏนั้นไม่รุ้ว่าจะมีโอกาสได้เล่นคอมเล่นเน็ตอีกบ่อยๆรึปล่าวเฮ้อคิดละสับสนจริงๆไม่พอวันนี่ดันทำกระเป๋าตังหายโครตเซงเซงจริงๆทำไงดีวะเสียดายทุกอย่างในกระเป๋าบัตรทุกอย่างความทรงจำโครตเสียใจเลยจริงๆนะวันนี่รู้สึกแย่จริงๆ