วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ปีใหม่แล้ว

ใกล้จะปีใหม่แล้วสิ ตอนนี่รู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นมาก ความรู้สึกเกี่ยวกับปีใหม่ ไม่ได้ทำให้ตื่นเต้นมากไปกว่า การที่จะต้องตื่นไปโรงเรียนทุก ๆ เช้า มีความคิดอยู่ว่าตอนนับถอยหลังทั้ง ๆ ที่นับถอยหลัง แต่เวลากลับก้าวไปข้างหน้าเหมือนเดิม คนเราช่างหาวิธีคิดที่ทำให้ตัวเอง เจอกับเรื่องราวพิเศษในโอกาสต่าง ๆ ได้อย่างไม่สร้างสรรค์และไม่เนียนในความรู้สึกของผมเหลือเกิน จะว่าไปแล้วความรู้สึกตอนเวลาปีใหม่ บางครั้งมันก็ทำให้เรานึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา หลายเหตุการณ์ หลายครั้ง หลายโอกาสที่ช่วงเวลาปีใหม่มอบเวลาแห่งความสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ การเริ่มต้นใหม่แต่ก็ยังมีอีกหลายคนซึ่งปีใหม่ไม่ได้เป็นวันพิเศษกว่าวันอื่น ๆ ที่ชีวิตมีรอบ ๆ กายมีแต่ความเหงา ความทุกข์ ความทรมาน ยกตัวอย่างเช่นปีใหม่ปีที่แล้วผมเห็นใครหลาย ๆ คนเตรียมตัวแต่งตัวกันเพื่อที่จะไปงานปีใหม่ ขณะเดียวกันมีคุณยายอยู่ท่านหนึ่งคุณยายอายุมากแล้วปั่นรถซาเล้งเก่า ๆ จวนเจียนจะพังเต็มทีพร้อมกับเพื่อนร่วมชีวิตของคุณยายคือเจ้าหมาหน้าตาฉลาด ๆ อยู่สองสามตัวคุณยายมานั้งอยู่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวซึ่งผมกำลังกินอยู่ซึ่งมันเป็นความรู้สึกที่ขัดแย้งกันภายในใจของผม ภาพหนุ่มสาวที่แต่งตัวเตรียมเพื่อจะไปฉลองปีใหม่ในสถานบันเทิงชั้นนำต่าง ๆ กับภาพคุณยายที่ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าปีใหม่คืนนี่คุณยายจะไปนอนที่ไหน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น