วันนี่วันที่31พฤษภาพอดีสิ้นเดือนพอดีหลังจากผ่านวันเกิดมาสองสามวันวันเกิดปีนี้มีความสุขนะได้ไปเวียนเทียนวัดโลกโมลีด้วยได้ไปกินฮอดพ็อตอีกตังหากไปแอ่วกาดหลวงอีกตอนเช้าได้ทำบุญที่วัดด้วยถือว่าเป็นวันเกิดที่ดีอีกปีหนึ่งเป็นวันเกิดที่ตั้งแต่เกิดมาก็เป็นครั้งแรกที่ไม่ต้องใส่ชุดนักเรียนหรือชุดนักศึกษาไปทำบุญแปลกๆดีที่สำคัญที่สุดสำหรับวันเกิดปีนี้คือมีฝ้ายอยู่ด้วยนั้นแหละเพราะทั้งวันก็อยู่กับฝ้ายทั้งวันถ้าไม่มีฝ้ายไม่รุ้จิงๆว่าจะทำยังไงป่านนี้ก้อคงไปเล่นเกมนู้นแหละเพื่อนๆก็หายไปหมดเลยไม่รุ้ไปไหนกันหมดแต่ก็มีความสุขกับฝ้ายก็ดีใจละมีของขวัญเป็นรูปด้วยน่ารักมากเลยไม่รุ้ว่าจะมีไคในโลกนี้จะทำให้เราได้เหมือนฝ้ายอีกไหมยิ่งคิดยิ่งกังวลว่าถ้าชีวิตนี้ไม่มีฝ้ายอยู่จะทำยังไงดีเฮ้อคิดละก็เส้าแต่ตอนนี่ได้อยู่กับฝ้ายก็โอเคละทำทุกวันให้ดีที่สุดก็พอละละก็จบแล้วตอนนี่ก็ยังไม่มีงานอะไรทำเล่นคอมวันค่ำนั่งหน้าคอมทำหน้าง่าวๆเสมอมาแต่ก็คิดว่าถ้ามันถึงเวลาก็คงจะได้ทำอะไรสักอย่างเองแหละง่ะเออๆแม่ไปทำหน้ามาอีกละดึงหน้าทำตาตอนนี่หน้าบวมไปหมดเลยก็ไม่รุ้จะไปหาเรื่องเจ็บตัวทำไมก็เลยทำให้อาทิดนี้คงต้องอยู่บ้านแหละดูแม่ก่อนคงไม่ได้เข้าไปในเมืองแน่เลยแหละเฮ้อออคนง่าวๆแบบกุจะทำงานอะไรนิอยากได้งานที่ง่ายๆสบายๆอยู่ห้องแอร์ทั้งวันนั้งอยู่บนโต๊ะสบายๆดูนู้นดูนี้ไปเรื่อยเข้างานสักบ่ายโมงเลิกสักห้าโมงเย็นเงินเดือนสักเดือนละ50,000ก็พอละขอแค่นี้แหละจะมีไหมน้อ. . ..
วันจันทร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
วันอังคารที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
Nana to Kaoru
วันจันทร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
วัน,เวลา
รู้สึกว่าเวลาผ่านไปทุกวันอย่างสม่ำเสมอทุกสิ่งรอบๆข้างเปลี่ยนไปเพื่อนที่เคยอยู่ด้วยกันมาต่างเรียนจบกันหางานทำกันมีงานแล้วบ้างกำลังหางานบ้างและก็สังคมก็เปลี่ยนไปเหตุการณ์บ้านเมืองก็เปลี่ยนไปมีเหตุการณ์อะไรเยอะแยะผ่านเข้ามาแต่สิ่งที่รู้สึกจะไม่ได้เปลี่ยนเลยคงจะเป็นตัวเรารู้สึกเราเป็นเราแบบนี่มาตั้งแต่ไหนแต่ไรตอนนี่ก็ยังเหมือนเดิมทั้งที่รอบๆข้างเปลี่ยนไปกำลังคิดว่าคนอื่นจะคิดแบบเราไหมเราคิดว่าการที่จะไปทำงานหรือไปทำอะไรนอกจากการเรียนมันคงต้องเป็นชีวิตที่ฝืนมากต้องทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ยังไงทั้งที่ใจเรายังไม่เป็นผู้ใหญ่ใจเรายังเป็นเด็กอยู่จะทำยังไง
ป.ล ประเทศไทยก็เปลี่ยนไปกลายเป็นประเทศอะไรก็ไม่รุ้ความรุนแรงเหตุการณ์ต่างๆมันทำให้เราลืมประเทศในตอนอดีตสมัยเราเป็นเด็กๆเมื่อไหร่ความเปลี่ยนแปลงจะพาเวลากลับมาให้ประเทศสงบสุขอย่างที่ควรจะเป็น
ป.ล ประเทศไทยก็เปลี่ยนไปกลายเป็นประเทศอะไรก็ไม่รุ้ความรุนแรงเหตุการณ์ต่างๆมันทำให้เราลืมประเทศในตอนอดีตสมัยเราเป็นเด็กๆเมื่อไหร่ความเปลี่ยนแปลงจะพาเวลากลับมาให้ประเทศสงบสุขอย่างที่ควรจะเป็น
วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
แพร่
พึ่งกลับมาจากแพร่เมื่อตอนเที่ยงนิเองรู้สึกสนุกสานดีมีความสุขเหมือนกับการมาเที่ยวมากกว่าการไปสอบแข่งขันตอนแรกก่อนจะไปวิตกกังวลมากมายพอไปอยู่ได้สักสองวันเอ้อดีว่ะไม่ใช่อยากอยู่นานๆนะแต่รุ้สึกว่ามันสบายไงนอนก้อนอนห้องแอร์ทั้งวันไปสอบกลับมาเสร็จก้อคิดแต่เรื่องจะไปกินอะไรจะไปเที่ยวที่ไหนก็อเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศในชีวิตดีเป็นประสบการณ์ที่ดีน่าจดจำ
วันพุธที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
หน้าร้อนและรับปริญญา

ผ่านไปแล้วเมษายนเดือนที่ร้อนแต่ก็ยังไม่ที่สุดก็รู้สึกอยู่ทุกวันว่ามันร้อยขึ้นทุกวันช่างน่ารำคาญใจจริงๆกับไอ่ความร้อนนี้ไม่ชอบเลยพอเข้าเดือนวันเกิดเดือนนี่ก็เริ่มด้วยเรื่องดีๆเพื่อนๆก็รับปริญญากันแล้วไอ่ของเราก็คงปีหน้าเห็นเพื่อนๆแล้วบอกเลยว่าไม่ชอบอ่ะรับปริญญาเนี่ยร้อนก้อร้อนคนก็เยอะอึดอัดน่ารำคาญวู้แต่ก็เป็นส่วนหนึ่งของคนล่ะเนาะที่จบมาก็ต้องมีสักครั้งที่ได้มีโอกาศนี่เพราะฉะนั้นก็ต้องอดทนต่อไปช่างมันซะครั้งเดียวในชีวิตก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ไม่ได้มีได้ทุกวันละกันโดยทั่วไปแล้วชีวิตช่วงนี่มันเรื่อยๆจิงเลยร้อนทุกวันแม่ก็อยู่ในช่วงหัดขับรถแบบจิงๆจังๆนี่ก็อพึ่งไปเรียนจบมา 1 ครอสซึ่งก็เดี๋ยวก็ต้องลำบากกูกลับมาสอนที่บ้านอีกแต่ก็นะหวังว่าพอแม่ขับรถได้แล้วจะซื้อมอไซค์ให้สักคนเหมือนฝ้ายที่ก็ได้รถมอไซค์ใหม่แล้วด้วยอืมๆเหมือนทุกอย่างเปลี่ยนไปแต่รุ้สึกเหมือนกุยังอยู่ที่เดิมเลย
: พี่เก็ตก็ยังเป็นพี่ที่น่ารักที่สุดสำหรับกุอยู่ดี
: พี่ฝ้ายก็กลายเป็นผู้หญิงไปแล้ว5 5+ หลังจากหลงเป็นทอมไปอยู่นาน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)