การเดินทาง

ตอนนี่เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วสำหรับชีวิตการเรียนอีกแค่ไม่กี่อาทิตย์ก็จะหมดแล้วตลอดเวลาตั้งแต่เมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้วก็เข้าสู่ระบบการศึกษาภาคบังคับโดยการบังคับมาถึงตอนนี่ก็อยู่ช่วงสุดท้ายของการศึกษาตามประเพณีความรู้สึกยังมีการศึกษาในระดับที่สูงกว่านี้ซึ่งคงเป็นทางที่ไม่คิดจะเดินต่อไปในเร็วๆนี่ตลอดเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมาได้สอนและช่วยขัดเกลาสั่งสมประสบการณ์เรื่องราวต่างๆมากมายที่จำได้บ้างและส่วนใหญ่ที่จำไม่ได้บ้างก็ทำให้รู้สึกดีใจนะแต่ก็รู้สึกกังวลใจสับสนกับการเดินทางในเส้นทางข้างหน้าต่อไปก่อนหน้านี่เราเคยรู้จุดหมายปลายทางของการเดินทางในชีวิตที่เรามีจุดเส้นชัยไว้อยู่แต่ตอนนี่เมื่อเราผ่านเส้นชัยนั้นมาแล้วทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรมองไม่เห็นเส้นชัยแล้วไม่รู้ถึงจุดหมายแล้วจะเป็นอย่างไรแต่ก็เชื่ออยู่ว่าทางแต่ละทางย่อมมีทางเดินของมันเองเราก็เดินไปต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆตั้งเป้าหมายเล็กๆไว้ข้างทางค่อยๆเก็บเป้าหมายเล็กๆไว้จนกว่าจะถึงเส้นชัยอีกครั้งหวังว่าเราเองก็คงจะตั้งเส้นชัยครั้งใหม่ได้เร็วๆนี่นะเพราะจุดหมายเล็กๆข้างทางตอนนี่ก็ได้ตั้งไว้แล้ว บวช เที่ยว เป้าหมายเล็กๆที่อีกไม่นานก็จะเดินไปถึงรู้สึกคิดมากก็เลยคิดว่าคงจะไปให้ถึงเป้าหมายเล็กๆก่อนแล้วค่อยคิดต่อดีกว่า