6กุมภาวันนี่วันอาทิดก็เป็นปกติหลังจากไปเที่ยวมาวันศุกเสาพอวันอาทิดก็ต้องกลับมาบ้านเพื่อเครียมทำงานอีก5วันรอวันศุกหน้าใหม่คิดถึงเวลาสองวันหนึ่งคืนที่ผ่านมามากได้อยู่กับฝ้ายไปเที่ยวไปนู้นไปนี่อาจจะมีงอนบ้างไม่ค่อยเข้าใจกันบ้างแต่สุดท้ายตอนจะกลับจิงๆก้คิดถึงมากๆเฮ้อออฝ้ายก็จะจบแล้วเดือนนี่ก็เดือนสุดท้ายแล้วดีจังส่วนเราก็ต้องอดทนต่อไปหลังจากผ่านช่วงที่มองตัวเองแย่สุดๆเกือบยอมแพ้ในชีวิตผ่านมาได้ก็ต้องเดินหน้าต่อไปก็มันคืองานเราก้ต้องผ่านมันไปให้ได้กันยายนนี่ก็จบแล้วว่าไปก็นึกถึงฝ้ายอีกเดือนเดียวก็ต้องมาหางานทำแล้วไม่รุ้จะปรับตัวได้ขนาดไหนหวังว่าคงจะเข้มแข็งมากกว่าเรานะชีวิตคือความทุกข์อยู่ที่ว่ามันจะทุกข์มากทุกข์น้อยเท่านั้นเอง
: เสาทิดนี่ไปเที่ยวหลายที่มากเลยไปทั้งงานไม้ดอกไม้ประดับทั้งตอนกลางวันและกลางคืนไปเที่ยวงานตรุตจีนที่กาดหลวงตอนกลางคืนไปหน้ามอตอนกลางคืนไปกาดประตูเชียงใหม่ตอนเช้าที่สำคัญไปกับฝ้ายทุกที่เลยเย้ๆ
วันอาทิตย์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น