จะถึงเดือนแห่งความวุ่นวายแร้ว ว ว

ปุ๊บปั๊บฉับไวก็จะผ่านเดือนกุมภาไปอีกแล้วชีวิตก็เป็นไปตามแรงโน้มถ่วงเรื่อยๆล่องลอยเนื่ยก็พึ่งกลับมาจากพะเยาหลังจากไปดูงานมาเป็นการไปไหนไกลๆครั้งแรกที่รุ้สึกเหมือนกับว่าตัวเองอยู่ตัวคนเดียวไม่มีเพื่อนไม่มีคนคุยด้วยเหงาอ่ะเหงามากพะเยาสวยนะสวยในแบบพะเยาตลอดเวลาที่อยู่คิดถึงฝ้ายทุกนาทีเลยอยากมีฝ้ายอยู่ด้วยคงจะเป้นเวลาที่มีความสุขมากที่สุดในโลกเลยล่ะได้เดินไปเรื่อยๆดูนู้นดูนี่มันก็แปลกตาดีอยากไปเที่ยวแบบไม่ต้องคิดอะไรเลยไปเรื่อยๆไม่ต้องห่วงเรื่องเวลาที่สำคัญที่สุดอยากไปกับฝ้ายมากเลยพอกลับมาก็ต้อง งงๆกับชีวิตต่อรายงานแผนเดือนนี่หัวหน้ายังไม่ได้เซ็นเลยแล้วจะยังไงนิได้ข่าวหัวหน้าไม่สบายเข้าโรงบาลอีกตังหากแล้วเดือนหน้าก็รับปริญญาด้วยยุ่งแน่ๆแต่ไปเที่ยวพิดโลกถ้าจะหนุกเอาฝ้ายไปด้วยเย้ๆๆจะขับรถเที่ยวเอาให้หายอยากไปเลยฮ่าๆ