สงกราน ๒๕๕๕

วันนี่กลับมาจากเล่นน้ำไปล่องแพกันมาที่แม่วินอ.แม่วางก็ที่เดิมนั้นแหละแต่ที่เปลี่ยนไปคือจำนวนคนที่เยอะมาก มากจริงๆทีแรกก็แทบถอดใจว่าสงสัยคงจะไม่ได้ล่องแพแต่สุดท้ายได้มาตอนนี่แพราคา350ต่อหนึ่งแพจากครั้งแรกที่มาล่องเสียไป200บาทก็เร็วมากกับราคาที่ปรับขึ้นและเวลที่ผ่านไปตั้งแต่กลับมาถึงบ้านวันพุธตอนเที่ยงคืนถึงตอนนี่คืนวันศุกร์เสียเงินไปเยอะมากทั้งๆที่จะบอกตัวเองว่้าต้องประหยัด มีค่าต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทอง200ค่าน้ำมันรถคุณลุง300กินข้าวเมื่อเช้าอีก60กินข้าวเมื่อคืนอีก60ค่าเบียร์อีก600ค่าเติมน้ำมันรถฝ้ายอีก300ซื้อไก่ย่างไส้ย่างตอนเย็นอีก100จนเลยกูต้องเก็บใหม่อีกแล้ว แต่ก็มีความสุขมากวันนี่ได้ไปกับฝ้ายกับเพื่อนๆทั้งไอ่เก้และไอ่แนนเงินที่เสียไปหาเมื่อไหร่ก็ได้แต่เวลาประสบการณ์ที่ดีๆแบบนี่หาใหม่ไม่ได้ทุกวันขอบคุณทุกสิ่งที่ทำให้วันแห่งความสุขผ่านไปด้วยดี

ปล.ที่จริงอยากจะเขียนเรื่องงานที่กำแพงเรื่องคนที่กำแพงเรื่องหลายๆสิ่งที่กำแพงแต่ก็ไม่รุ้จะเริ่มยังไงแต่รู้ว่าสรุปแล้วก็คือคำว่า "โครตเซง"